Komentarz tygodniowy z rynku PLN

Obniżka kosztu pieniądza przez RPP nie przełożyła się na osłabienie złotówki. Niemniej jednak techniczny obraz indeksu złotego pozostaje niezmieniony, rodzima waluta nadal porusza się w średnioterminowej konsolidacji. W poniższym artykule, poza przedstawieniem sytuacji na rynku walutowym, znajduje się podsumowanie wydarzeń makroekonomicznych z minionego tygodnia, jak również najważniejszych informacji makro, na które warto zwrócić uwagę w nadchodzącym tygodniu.


Wydarzenia makroekonomiczne dotyczące złotego w minionym tygodniu


Najważniejszym wydarzeniem dla złotego w zeszłym tygodniu była obniżka stóp procentowych przez Radę Polityki Pieniężnej. Spadek kosztu pieniądza w Polsce do najniższego poziomu w historii (stopa referencyjna z 3,25 na 3 proc.) paradoksalnie nie wpłynął na osłabienie złotówki w tym dniu. Zasługą tego były dobre nastroje na eurodolarze, a także fakt że decyzja ta była oczekiwania przez rynki (co było widać chociażby po zachowaniu stóp terminowych). Analitycy oczekują jeszcze przynajmniej jednej obniżki w najbliższych miesiącach, nawet o 50 punktów bazowych.


Do rekordowo niskich poziomów spadły także rentowności polskich 10-letnich obligacji, które w minionym tygodniu testowały psychologiczny poziom 3 proc. Wsparcie to zostało co prawda obronione, ale niewykluczone że jeszcze w tym miesiącu znajdą się one poniżej tego poziomu.


INDEKS PLN
Obraz techniczny indeksu złotego pozostał w minionym tygodniu niezmieniony. Nadal pod znakiem zapytania pozostaje wygenerowany 9 kwietnia sygnał wzrostowy. Umocnienie złotego do głównych walut w połowie tygodnia pozwoliło na odbicie od górnego ograniczenia kanału spadkowego, w okolicy którego w ostatnich dniach indeks tworzył wąską konsolidację (patrz wykres). Pogorszenie nastrojów w końcówce tygodnia sprawiło jednak, ze przewagę na tym instrumencie ponownie zyskała strona podażowa. Sytuacja na indeksie złotego pozostaje dwuznaczna i będzie tak dopóki notowania albo nie zejdą poniżej poziomu 61,8% zniesienia fali wzrostowej z genezą 4 kwietnia (73,6 pkt.), albo nie sforsują strefy oporów 74 - 74,15 pkt.


Dopóki zatem poziom 73,6 pkt. pozostanie utrzymany, nie przekreślałabym scenariusza wzrostowego, czyli kontynuacji średnioterminowego trendu w górę z genezą w czerwcu 2012. Potwierdzeniem tego byłoby dopiero pokonanie wspomnianej strefy oporów 74 - 74,15 pkt.(tegoroczne maksima, linia trendu poprowadzona po szczytach z ostatnich miesięcy i 50% zniesienie sekwencji spadkowej z kwietnia 2011). Otworzyłoby to indeksowi drogę przynajmniej do poziomu 74,5 pkt., a w wariancie optymistycznym nawet okolic 76 pkt. (geneza na wykresie).


EURPLN

Dotarcie notowań EUR/PLN w pobliże ważnych średnio- i długoterminowych wsparć 4,08 – 4,09 wyhamowało spadki na tej parze w pierwszej połowie minionego miesiąca (geneza na wykresie). Od tamtej pory kurs konsoliduje się poniżej pokonanej 8 kwietnia linii trendu wzrostowego i powyżej linii trendu spadkowego poprowadzonej po maksimach ze stycznia i lutego (obecnie poziomy 4,1150 i 4,1850).


W perspektywie średnioterminowej od sierpnia ubiegłego roku na notowaniach EUR/PLN dominuje trend boczny. Dopiero pokonanie poziomu 4,03 pozwoliłoby na kontynuację trendu spadkowego z genezą w grudniu 2011 (patrz wykres).


USDPLN

Po tym jak 5 kwietnia notowania USD/PLN przełamały linię trendu wzrostowego, ruch w dół był na tej parze kontynuowany do okolic poziomu 3,10. Uaktywnienie strony popytowej sprawiło, że od 17 kwietnia oglądamy na tej parze wzrostowe odbicie. Struktura tego ruchu sugeruje, że mamy do czynienia jedynie ze wzrostową korektą. Zatrzymała się ona w strefie ważnych krótkoterminowych oporów wynikających ze zgęszczenia zniesień fali spadkowej z początku zeszłego miesiąca (3,1970 – 3,2180). Na tych poziomach ruch w górę powinien się zakończyć (patrz wykres).


Kontynuacja spadków w średnim terminie pozwoliłaby na testowanie strefy 3,04 – 3,00 (tegoroczne minima oraz 61,8% zniesienie sekwencji w górę maj 2011 – maj 2012). W takim wariancie będziemy mieć do czynienia z nowym trendem spadkowym. Ten scenariusz jest nadal scenariuszem preferowanym.


CHFPLN

Notowania CHF/PLN, po tym jak 1 maja pozytywnie przetestowały górne ograniczenie średnioterminowego, spadkowego kanału regresji, kontynuowały spadki w ostatnich dniach. Tym samym kurs tej pary zdołał pod koniec tygodnia sforsować 61,8% zniesienie sekwencji wzrostowej z I kwartału 2013 (3,3482). Otwiera to drogę do dalszej deprecjacji franka szwajcarskiego względem złotego do dolnej granicy wspomnianej formacji. Obecnie przebiega ona w okolicy 3,23. Wcześniej strona podażowa może napotkać problem ze sforsowaniem poziomu tegorocznych minimów (okolice 3,28).


GBPPLN

W minionym tygodniu umacnianie funta szterlinga względem złotego znacznie wyhamowało. W pierwszej części tygodnia oglądaliśmy lokalną spadkową korektę, a w dalszej jego części próbę odreagowania. Kurs tej pary pozostaje blisko górnego ograniczenia długoterminowego kanału regresji, we wnętrzu którego porusza się od maja zeszłego roku. Jeżeli obecna fala wzrostowa ma być trzecią falą w strukturze z genezą 12 marca i równość tych fal w górę ma zostać zachowana, to modelowy zasięg tego ruchu wypada na poziomie 5,02 (patrz wykres). Cały czas jednak traktowałabym tą sekwencję jako korektę struktury spadkowej z listopada ubiegłego roku, której 61,8% zniesienie znajduje się w okolicy poziomu 5,04.


Dane makroekonomiczne dotyczące złotego w nadchodzącym tygodniu


Nadchodzący tydzień będzie obfitował w publikacje amerykańskich indeksów nastrojów. Najpierw w środę poznamy odczyt indeksu NY Empire State, potem w czwartek indeksu FED z Filadelfii, a w piątek wstępną wartość indeksu Uniwersytetu Michigan i odczyt indeksu wskaźników wyprzedzających – Conference Board.


Warto pamiętać także o wtorkowej publikacji niemieckiego indeksu instytutu ZEW.


Karolina Bojko-Leszczyńska

EFIX Dom Maklerski S.A.