Wyraźne spadki oglądaliśmy w minionym tygodniu na rynku EUR/USD, a konsekwencją tego ruchu było naruszenie minimów z czerwca br. Jak widać jednak na powyższych wykresach, zatrzymaliśmy się w okolicach dość ważnych wsparć kreślonych zarówno na danych dziennych jak i danych intraday, co może nasilić presję na wzrostową korektę w ciągu najbliższych sesji. Moim zdaniem dopóki ewentualne odbicie nie pokona okolic 1,3580, gdzie znajdują się najbliższe opory, to taki ruch będzie miał lokalny charakter. W przeciwnym przypadku od minimów z połowy czerwca mógłby się budować bardziej rozległy trend boczny, a to z kolei mogłoby np. oznaczać test okolic 1,370 lub w wariancie optymistycznym 1,3750. Ze względu na układ średnioterminowych cykli (bliskość połowy okresu takiego cyku) znacząca kontynuacja spadków EUR/USD w ciągu najbliższych 2-3 tygodni wydaje się mało prawdopodobna. Jeśli obecny cykl będzie zbliżony do typowych, to bardziej dynamicznych spadków oczekiwałbym w sierpniu i być może w pierwszej połowie września br.
Wybicie górą ze średnioterminowej konsolidacji (czerwone ograniczenia na drugim z powyższych wykresów) oglądaliśmy w minionym tygodniu na rynku USD/CHF. Ruch ten z punktu widzenia klasycznej analizy technicznej otwiera drogę do większych wzrostów, być może do okolic 0,96 w średnim horyzoncie czasowym. Zanim to jednak nastąpi, strona popytowa będzie musiała zmierzyć się z najbliższą strefą oporów, która znajduje się między 0,9030 a 0,9065. Genezę tej strefy pokazałem na drugim z powyższych wykresów. Wybicie ponad te poziomy otworzyłoby moim zdaniem drogę do szybkiego ruchu w kierunku następnych oporów znajdujących się nico poniżej 0,93. Poziom obrony dla scenariusza wzrostowego znajduje się na 0,8960 (inwestorzy krótkoterminowi) lub w okolicach 0,8905, jeśli myślimy o inwestorach średnioterminowych.
Zanegowanie formacji klina kończącego, który teoretycznie mógł się rozwijać od lutego br. nie wywołało póki co entuzjazmu kupujących, a rynek GBP/USD wszedł w lokalną konsolidację budującą się wokół pokonanych oporów. Sytuację tą widzimy dokładnie na drugim z powyższych wykresów. Jak na razie konsolidacja ta wygląda na formację poziomego trójkąta rozszerzającego się, a ten jak wiadomo z teorii należy raczej do formacji dwukierunkowych. To stwierdzenie oznacza, że szanse na wybicie górą lub dołem z takich formacji są mniej więcej podobne. Czekamy zatem na pokonanie jednego z ograniczeń tego trendu bocznego , które znajdują się na 1,7195 oraz na 1,7025. Wybicie górą otworzyłoby moim zdaniem drogę do ruchu w kierunku kolejnej, średnioterminowej strefy oporów, która rozpoczyna się na 1,7395. Genezę tej strefy pokazałem na pierwszym z powyższych wykresów. Z drugiej strony pokonanie okolic 1,7025 byłoby dla mnie sygnałem cyklicznego odwrócenia , a wówczas ruch do okolic 1,6750 w perspektywie do połowy sierpnia byłby moim zdaniem wysoce prawdopodobny. W połowie sierpnia wypada modelowe dno średnioterminowego cyklu, który pokazany jest na pierwszym z powyższych wykresów.
Wahania w granicach kilkudziesięciu pipsów są kontynuowane na rynku USD/JPY i póki co naruszania lokalnych oporów były raczej wykorzystywane do zamykania długich pozycji, co dla inwersorów liczących na wzrosty nie jest sygnałem pozytywnym. Moim zdaniem jednak musimy czekać na pokonanie jednego z kluczowych ograniczeń budującego się już wiele miesięcy trendu bocznego, a te znajdują się na 102,45 oraz na 100,80. Ze względu na zaawansowanie konsolidacji oraz bliskość jej punktów brzegowych wyprzedzanie ruchu nie wydaje się mieć większego sensu. Wybicie ponad opór na 102,45 otworzyłoby moim zdaniem drogę w kierunku 104,0-104,50. Z drugiej strony spadek poniżej 100,80, a najlepiej poniżej 100,40 byłby średnioterminowym sygnałem kontynuacji spadków, a wówczas następnych celów szukałbym najbliżej na 98,0
Tomasz Marek