Moim zdaniem, podczas zaplanowanego na dziś spotkania Organizacji Krajów Eksportujących Ropę Naftową (OPEC), jej członkowie nie osiągną porozumienia w sprawie obniżenia poziomów produkcji. Według szacunków agencji Bloomberg, w październiku, członkowie organizacji produkowali 30,974 miliona baryłek surowca dziennie – jest to poziom o niemal 1 milion wyższy niż wcześniej nałożony limit wynoszący 30 milionów baryłek dziennie. W październiku, Arabia Saudyjska podwyższyła produkcję o 100.000 baryłek dziennie i obniżyła ceny surowca dla klientów w Azji czwarty miesiąc z rzędu – nawet mimo faktu, w ciągu miesiąca cena surowca spadła o 13 procent. Aby OPEC obniżył produkcję, nawet do wcześniej ustalonego poziomu, Arabia Saudyjska musiałaby ponownie przejąć swoją tradycyjną rolę państwa kontrolującego, a przez to uspokajającego światowe rynki ropy (tzw. swing producer) i zdecydować się na znaczne ograniczenie swojego wydobycia. Jednak ostatnie działania kraju były raczej przeciwieństwem tych kroków. Arabia Saudyjska zdaje się walczyć o niższe ceny ropy, aby konkurować z amerykańskimi producentami ropy z łupków i ukarać Rosję, która wspiera reżim Assada w Syrii.
Spodziewam się dalszych spadków cen ropy Obecnie, nadwyżka ropy na rynku wynosi około 600.000 baryłek dziennie. W pierwszym kwartale, popyt na ropę spada zazwyczaj o 900.000 baryłek dziennie z uwagi na czynniki sezonowe. Dlatego też, OPEC musiałby obniżyć produkcję o 1,5 miliona baryłek dziennie, aby zrównoważyć popyt i podaż przy obecnych cenach. Co więcej, z uwagi na fakt, że gospodarka Europy znajduje się w stagnacji a Chin spowalnia, to relatywnie mocny wzrost w USA może nie być wystarczający, aby zwiększyć ogólny popyt na surowiec – należy przy tym podkreślić, że konsumpcja energii w USA spada podczas gdy jej produkcja nadal rośnie. Mocniejszy dolar powoduje także, że surowce w nim denominowane, w tym ropa, stają się droższe dla nabywców spoza USA, co także uderza w popyt.
W pewnym momencie, OPEC będzie zmuszony do ograniczenia produkcji, ale podjęcie tej decyzji zajmie jeszcze trochę czasu. Według prognoz OPEC, w 2015 roku popyt na surowiec produkowany przez członków organizacji wyniesie tylko 29,2 miliona baryłek dziennie, ponieważ produkcja ropy w krajach nie będącymi członkami OPEC wzrasta. Oznacza to, że w pewnym momencie OPEC będzie musiał ograniczyć produkcję o 1,8 miliona baryłek dziennie, aby powstrzymać spadek cen. W przeszłości, grupa decydowała się na tak drastyczne kroki, gdy sytuacja tego wymagała. Większość członków OPEC potrzebuje cen na poziomie 100 dolarów za baryłkę, aby zrównoważyć swoje budżety, dlatego też niskie ceny surowca powinny skłonić je do osiągnięcia kompromisu. Co więcej, największe w wydobyciu dotknęłyby tych producentów, których byłoby na to stać – Arabię Saudyjską, Kuwejt i Zjednoczone Emiraty Arabskie. Jednak, jak wspomniałem powyżej, Arabia Saudyjska zdaje się celować w niższe ceny surowca z własnych, strategicznych powodów – dlatego też, jest jeszcze za wcześnie, aby mówić o szansach na takie porozumienie. To, na co grupa może się dziś zdecydować, to potwierdzenie ustalonych wcześniej limitów. Jednak jeśli OPEC nie uda się przekonać rynku, że naprawdę jest w stanie obniżyć produkcję do tego poziomu i utrzymać ją, to taka zapowiedź może nie mieć większego wpływu na rynek.
Tańsza ropa jest korzystna dla wielu państw W USA, gospodarstwa domowe z rocznym wynagrodzeniem niższym niż USD 50.000 wydają około 21% z tego dochodu na energię. Dla takich rodzin, każdy spadek cen benzyny o 10 centów oznacza roczne oszczędności sięgające USD 120. Dlatego też, niższe ceny ropy naftowej powinny wspierać konsumpcję w USA i innych krajach-konsumentach surowca. W Europie wpływ takich zniżek byłby mniejszy – na Starym Kontynencie, podatki odpowiadają za przynajmniej połowę detalicznej ceny benzyny – dlatego też, cena detaliczna nie jest tak silnie związana z ceną hurtową jak w USA. Z niższych cen skorzystałoby wiele gospodarek wschodzących: Turcja, Tajlandia, Korea Południowa, RPA i Polska. Z drugiej strony, na wartości straciłyby waluty krajów produkujących surowiec – przede wszystkim CAD i NOK, ale także RUB i MXN
Zaplanowane na dziś wydarzenia: Spotkanie OPEC zaczyna się o 0900 GMT a konferencja prasowa, wraz z oświadczeniem członków organizacji, na 1500 GMT.
Opublikowane wczoraj dane: Dane z USA ogólnie rozczarowały. Zamówienia na dobra trwałe w październiku nieoczekiwanie spadły, dane o dochodach i wydatkach Amerykanów okazały się gorsze od prognoz, indeks Chicago PMI był niżej od oczekiwań (choć nadal wysoko, patrząc na historyczne poziomy), ostateczny odczyt indeksu nastrojów konsumentów U of M w listopadzie został zrewidowany w dół, a dane o liczbie nowych bezrobotnych w ubiegłym tygodniu okazały się lepsze od prognoz. Oczekiwania wobec stóp procentowych Fed ponownie spadły – 9 raz w ciągu 10 ostatnich dni. W rezultacie, dolar stracił na wartości wobec większości walut G10. Jedynym wyjątkiem był NOK, który osłabł w reakcji na dane, które wskazały, że stopa bezrobocia AKU we wrześniu nie spadła – a rynek spodziewał się takiego odczytu z uwagi na zniżkę oficjalnej stopy bezrobocia, która została opublikowana wcześniej w tym miesiącu. Niższe ceny ropy także wywierają presję na NOK; wśród walut G10, także CAD nie radził sobie dobrze, choć nieco umacniał się wobec USD.
Zaplanowane na dziś wydarzenia: W USA jest Święto Dziękczynienia – USD może kontynuować zniżkę z powodu braku istotnych wiadomości, które miałyby wpływ na amerykańską walutę. Wydarzeniem dnia będzie wystąpienie prezesa Europejskiego Banku Centralnego (EBC) Mario Draghiego w Finlandii. Jednak w ostatnim czasie miał on wiele okazji, aby oficjalnie się wypowiedzieć, dlatego też nie należy się spodziewać po nim nowych wiadomości. Na dziś zaplanowano także wystąpienie członka Rady Prezesów EBC Jensa Weidmanna w Niemczech – rynek z zainteresowaniem porówna jego wypowiedzi do Draghiego.
Podczas sesji europejskiej, kluczową publikacją będzie inflacja CPI w Niemczech w listopadzie. Tak jak zawsze, wcześniej zostaną opublikowane te same dane dla różnych niemieckich landów. Analitycy spodziewają się, że inflacja będzie niższa niż w ubiegłym miesiącu. Jeśli okaże się to trafne, to oczekiwania wobec inflacji CPI w strefie euro mogą zostać złagodzone – dane te zostaną opublikowane w piątek. Dziś, rynek pozna także dane o stopie bezrobocia w listopadzie – według prognoz, pozostała ona bez zmian wobec października.
Analitycy oczekują, że podaż pieniądza M3 w strefie euro wzrosła o 2,6% rok do roku w październiku wobec zwyżki o 2,5% rok do roku we wrześniu. Podwyższyłoby to 3-miesięczną średnią kroczącą, choć obecnie EBC nie zwraca większej uwagi na podaż pieniądza. Analitycy prognozują także, że ostateczny odczyt dotyczący nastrojów inwestorów w strefie euro w listopadzie nie będzie różnić się od odczytu wstępnego.
W Kanadzie, analitycy spodziewają się, że deficyt na rachunku obrotów bieżących w trzecim kwartale pozostał bez większych zmian wobec drugiego kwartału.
W USA rynki będą zamknięte z uwagi na Święto Dziękczynienia.
W Nowej Zelandii, rynek pozna dane o pozwoleniach na budowę w październiku.
Rynek
EUR/USD znów powyżej 1,2500
Wczoraj, kurs EUR/USD kontynuował zwyżkę, rosnąc ponownie powyżej 1,2500. Jednak, ruch w górę został zatrzymany na poziomie 1,2530 (R1). Nasza analiza momentum sugeruje, że odbicie się jeszcze nie zakończyło. RSI lekko wzrósł po znalezieniu wsparcia na linii 50 a MACD znalazł się na plusie. Jednak, na wykresie dziennym, ogólne perspektywy pozostają negatywne – dlatego też postrzegałbym obecną zwyżkę i jej możliwą kontynuację jako dobrą okazję do sprzedaży. Cały czas obserwuję pozytywną dywergencję między oboma dziennymi wskaźnikami a ruchem cen – dlatego też, byłbym bardziej przekonany do długookresowego trendu spadkowego, gdyby kurs wyraźnie spadł poniżej 1,2360 (S3). Taki spadek mógłby wywołać zniżkę do 1,2250, czyli dołka z sierpnia 2012.
• Wsparcie: 1,2440 (S1), 1,2400 (S2), 1,2360 (S3)
• Opór: 1,2530 (R1), 1,2575 (R2), 1,2620 (R3)